Στο νοτιοδυτικό μέρος του χωριού βρίσκεται το νεόκτιστο, βυζαντινού ρυθμού και αγιογραφημένο, παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής. Έχει κτίστει σ’ ένα μικρό λόφο, σε μια περιοχή που ονομάζεται “Αγία Παρασκευή”. Δίπλα στο εκκλησάκι βρίσκεται και ο πεύκος που ήταν γνωστός πριν από πολλές δεκαετίες, πριν κτιστεί η εκκλησία, ως ο πεύκος της Αγίας Παρασκευής.

Γιατί η περιοχή αυτή ονομάζεται περιοχή Αγίας Παρασκευής κανένας δε γνωρίζει. Ούτε καμία γραπτή μαρτυρία υπάρχει. Ίσως πολύ παλαιά να υπήρχε κάποτε μικρό εκκλησάκι, το οποίο ερημώθηκε με την πάροδο του χρόνου. Αρκετοί Αγιομαμίτες εξέφρασαν πολλές φορές τη γνώμη ότι έπρεπε να κτιστεί μια μικρή εκκλησία κοντά στο πεύκο. Κάποιοι άλλοι έκαναν τη σκέψη να κτίσουν οι ίδιοι μικρό ναό με τα δικά τους χρήματα.

Γύρω στο 1940, με το ξεκίνημα του Β Παγκόσμιου Πολέμου, που τα περισσότερα μικρά παιδιά του χωριού δεν είχαν ψωμί να φαν, ένα δεκατριάχρονο κορίτσι, η Άννα Χριστοδούλου Χατζηλοίζου και αργότερα Άννα Παπαμιχαήλ, που μόλις είχε τελειώσει το δημοτικό σχολείο του χωριού της, άρχισε να έχει μια ιδέα που γινόταν εμμονή. Σκέφτηκε σαν μεγαλώσει, να κτίσει η ίδια ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στην Αγία Παρασκευή και να πραγματοποιήσει έτσι αυτό που συχνά πυκνά άκουγε τόσο από τους γονείς της όσο και από άλλους χωριανούς.

Η Άννα Παπαμιχαήλ, που από το 1969 είχε ανθοπωλείο κοντά στο νέο κοιμητήριο της Λευκωσίας, φύτευε λουλούδια και τα πουλούσε βάζοντας τα χρήματα ξεχωριστά για το κτίσιμο της εκκλησίας που ονειρευόταν. Όταν το 1990 θεώρησε ότι είχαν μαζευτεί αρκετά χρήματα. Στη συνέχεια, χωρίς χρονοτριβή, ενημέρωσε τον ιερέα του χωριού, και μαζί το αναφέρανε στον τότε Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Χρύσανθο. Στις 17 Ιουλίου του 1991 έγινε η τελετή του θεμέλιου λίθου.

Στις 26 Ιουλίου του 1992, δηλαδή μόνο ένα χρόνο αργότερα, έγιναν τα εγκαίνια του ναού από το Μητροπολίτη Λεμεσού Χρύσανθο. Τις δαπάνες για το κτίσιμο ανέλαβε εξ’ όλοκλήρου η Άννα Παπαμιχαήλ, ενώ ο εσωτερικός εξοπλισμός έγινε με δωρεές των κατοίκων καθώς και ξένων.

Στη συνέχεια το μυαλό όλων στράφηκε στην αγιογράφηση του παρεκκλησιού. Έγιναν προσπάθειες για νέους δωρητές και στις αρχές του Φεβρουαρίου του 1994 άρχισε η αγιογράφιση ( με την τεχνική του φρεσκό). Οι αγιογράφοι ήταν ο Γιώργος και ο Δημήτρης, από την Ρουμανία, οι οποίοι εργάσθηκαν πολύ σκληρά για 6 ολόκληρους μήνες. Το απόγευμα της παραμονής (25 Ιουλίου) της πανήγυρης είχαν τελειώσει την αγιογάφηση. Μας παρέδωσαν ένα αριστούργημα προς δόξα του Τριαδικιού Θεού και της Αγίας Παρασκευής.

Πηγή: “Άγιος Μάμας Λεμεσού Συγγραφέας: Οικονόμος Παπανδρέας Ορφανός”